سررسید (من نوشت های من)

جذاب نیست

برایم جذاب نیست

درکش نه فهم زیاد می خواهد نه فهمیدن زیاد

در همین مدت یک هفته ای ورود به عالم دیگر فهمیدم

جذاب نیست

همین عالمی که برایش سر و دست می شکنند 

همین عالمی که صبح تا شب لایک و فالور و به به و چه چه می گیرند و ذوق می ترکانند 

همین عالمی که بی خداتر از روی هم رد می شوند که سبقت بگیرند برای نمی دانم چه!!!

همین عالمی که بی پرواتر دل می شکنند و لوح نوشت افتخارش را یئبه سمع و بصر دیگران می رسانند و نمی دانم برای چه!!!

همین عالمی که البته گمنام و غیرگمنام ، غیرت وار و سربازوار کارهای خوب خوب در آن هم میکنند که اینبار می دانم برای چه و برای که

این را ازقضا خوب می دانم

داشتم می گفتم

جذاب نیست

عالم شبکه های اجتماعی مجازی جذاب نیست

 سرگرم کننده است

و حتی خنداننده

و حتی آموزنده

اما

نمی دانم به آن جذابی که می گفتند نیست

ولی

می دانم به آن جذابی که فکر می کردم نیست

دل من جای دیگریست

دل من پیش دیگریست

دل من اینجاست

اینجا را بیشتر دوست دارم

همینجا

واقعیت اینجاست 

و

درست حقیقت هم

حقیقت اینجاست

در زیر ترک ترک پاهایم

در بند بند دستانم

در التماس ربنایم

 در بندگی سجده هایم

و در نمناکی عاشقانه هایم 

حقیقت در آغوش من است که،،،،،قلب مومن عرش الرحمن

+جذابیت  را خدا ساخت و چون او ساخت ،دیگر بشر چه خواهد ساخت ¿¿¿!!!!!!!

بلاخره این موجود زشت خانمان برانداز رو تو زندگیم راه دادم

راهش دادم با کراهت

تسلیم شدم با دل و جان

چقدر تسنیم و بقیه دوستام و سایرین اصصصصرار می کردند که ریحان بیا و تلگرام نصب کن.نه.حداقل شبکه های دیگه رو نصب کن

با چه قاطعیتی هربار می گفتم: نع

هزار رجز و دلیل و شاهد مثال می اوردن که نصب کن لازمه، خوبه، فلانه

و جوابی که همراه با خنده می شنیدن چیزی نبود جز: نع

بزرگواری که کمر همت بسته بود که من حتما نصب کنم که بیام تلگرام، گروه ادبیات که اونجا بحث بگو بخند رو داشته باشیم(صرفا به دلیل شناختش از اخلاق مزاح نمودن و شوخ طبعی ها و شیطنت های اینجانب حیفش می اومد من مستفیض نباشم) و جواب من باز هم : نع

کار به جایی رسید که اساتید تا حدودی  زیاد محتواهای درسی رو می زاشتن رو تلگرام یا به دوستان بزذگوار می گفتند بزارین تلگرام بچه ها وردارند، تحقیقاتونو تلگرام کنین واسم نمره بدم و من بی نصیب

با واسطه ی زهرا بانو خانوم جان که مزین به غول بی شاخ و دم تلگرام بودند و دوست صمیمی بنده بودند و هستند امور درسی رو سر و سامون می دادم و لقمه رو دور سر خود می چرخاندم و سختی می کشیدم اما باز هم جوابم تغییر پیدا نمی کرد

بچه ها هم که رد و بدل جزوه و مطالب شب امتحان ترم و اخبار و ... رو تلگرام داشتند و من همچنان بی نصیب

بودند بزرگوارانی که به پچ پچ به تمسخر بنده هم همت گماشتند و من گذاشتم به حساب جوز مغز بودنشان:)

بود که واقعا احساس نیاز می کردم به کانال های مهدوی، مذهبی و غیره.مدت بیشتری تو همین فضای مجازی خالی از سکنه(شبکه های اجتماعی) می گشتم اما باز هم جواب همان نع بود که گفتم

سری که درد نمی کنه رو چرا دستمال ببندم

و در جواب همه بزرگوارانی که می پرسیدند چرا¿ چرا نصب نمی کنی¿¿¿¿

یک جواب شفاف داشتم: به بعضیا خلاصه تر به بعضیا کاملتر:

ببین فلانی، من خودمم شدیدا وسوسه دارم و احساس نیازم می کنم واس استفاده از بعد خوبش مثه کانالای مذهبیش ولی حقیقتا ریسکش واسه من زیاده... من مدیریت زمان رو تو تلگرام از دست میدم....رفتنم با خودمه بیرون اومدنم با کرام الکاتبین....سرشب میرم توش سر بالا میارم میبینم اذون صبحه...نماز اول وقت و پدر و مادر و درس و زندگی رو همه شو میزارم پای تلگرام.من ظرفیت استفاده شرعیش (به لحاظ خوددار بودن و ندیدن هر چرتی ) رو ددددارم اما به لحاظ اسراف وقت من هنوز ظرفیت استفاده رو تو خودمم نمیبینم، به محض اینکه دیدم نصب می کنم...اره فلانی، تو ظرفیتشو داری استقاده می کنی طوریم نمیشه، دمت گرم، من ندارم.تقوا دو جوره: یکی اینکه خودتو بندازی تو محیطی که می ترسی به گناه بیفتی ، تا ببینی تو حفظ ایمان چند مرده حلاجی¿ اونوقته که دربرابر اسب سرکش نفس سفت وایستی  و سربلند پیش خدا بیای بیرون 

یکیی هم کاریه من می کنم:اصلا خودمو تو محیط و شرایط گناه قرار نمیدم که بخواد قرص و شل بودن خودمو محک بزنم

می دونم اجر اولی بیشتره، می دونم با تقوای نوع اوله که به رشد  می رسی نه نوع دوم.چون در نوع دوم که هنر نکردی.عامل وسوسه ای نبوده ، تو هم گناه نکردی.کار شاقی نکردی .همه اینارو می دونم.اما اینم می دونم که من به اون مرحله اول تقوا نرسیذم و در اون حد نیستم.ظرفیتشو ندارم اقاجان.خدا کنه خدا ظرفیت منو بالا ببره.خدا منه انسان باشم که ظرفیتم بالا بره .فعلا منمو همین یه مشت ایمان.نمی هوام همینم ب باد فنا بدم.

نصبی در کار نبود 

تااااااااا این ترم مهر حوزه .توفیق یافتم الحمدالله یه کوچولو مزه ی شیرین نوکری شیرین بچه ها رو بچشم

ازونجایی که این بررگواران در طبقه پایین مسجد و بهتره بگم در غار  به سر می برند و از همه چیز حوزه و جو حوزه در عالم بالا بی خبرند،جهت اطلاع رسانی به بچه های نازنین امام زمان ع دل رو زدم به دریا و با بسم الله بسم الله نصب کردم

ان شاءالله که به خیر بگذرد که می گذرد وقتی هدف، بچه های امام زمان باشد

هرچند که نمود بی ظرفیتی مذکور رو این چند روزه من جمله امشب و این موقع و پست خوانی و پی وی با نادیه و ... رو دارم می بینم

+ ورود به دنیای مجازی ایمان جگردار می خواهد

ساعت 2:47 دقیقه بامداد و من...

بی سابقه هوس پست خوانی به سرم از اوخر شب افتاده است ادامه دارد

پست می خوانم و فکر می کنم

می نویسم و فکر می کنم

ناامید می شوم و فکر می کنم

امیدم می دهی و فکر می کنم

یک ان یه سوال میاد تو ذهنم که نکنه ریحان ....ناامید می شم سریع جوابشو به خودم می دم اما این جواب خودم به خودمه

دقایقی بعد دارم پست می خونم، در بی ربط ترین پست ممکن که روش کلیک کردم ، می خونم و می خوام صفحه رو ببندم یک گوشه ی صفحه جوابمو از خدا می گیرم

دستامو می زارم روصورتم

چند ثانیه بعد برمیدارم رو به افسان:

وای افسان! چقد خدا باحاله

نزاشت حتی سوالمو ، دغدغه مو  ب زبون بیارم،سوالم از تو ذهنم رد شد،تو همون ذهنمم جوابی بهش دادم و چاله ش کردم ...چند دقیقه بعد در پستی نامربوط جوابم رو گذاست کف دستم

وای که چقد خدا حواسش بهم هست و  هست و هست

گنه کارم اینطور حواسش هست به ناگفته های من

حرف می زدم چه می کرد برای من نالایق

میشه این خدارو نخواست افسان¿¿¿¿¿

:"(

خوب ماندن

پاک ماندن

انسان ماندن

سخت است خدا

مگر نه¿¿¿¿¿¿¿???????

همین از تو نوشتن های بی پروا ؛؛؛ دوباره مجنون می کند دل را ؟؟؟؟

رَضِیتُ بِاللَّهِ رَبّاً وَ بِالْإِسْلاَمِ دِیناً وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ نَبِیّاً

خوشنودم از آنکه خداى رب من است و اسلام دین من و حضرت محمد که صلوات خدا بر او و آل او باد، پیغمبر من است

وَ بِعَلِیٍّ إِمَاماً وَ بِالْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ عَلِیٍّ وَ مُحَمَّدٍ وَ جَعْفَرٍ وَ مُوسَى‏

و حضرت على امام و مقتداى من و حضرت حسن (ع) و حسین (ع) و على (ع) و محمد (ع) و جعفر (ع) و موسى (ع)

وَ عَلِیٍّ وَ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ الْحَسَنِ وَ الْخَلَفِ الصَّالِحِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ أَئِمَّةً وَ سَادَةً وَ قَادَةً

و على (ع) و محمد (ع) و على (ع) و حسن (ع) و فرزند صالح او حضرت مهدى (ع) همه امامان منند درود بر آنان باد که امامان من و بزرگان من و رهبران منند

بِهِمْ أَتَوَلَّى وَ مِنْ أَعْدَائِهِمْ أَتَبَرَّأُ

به دوستى آنان مى ‏گروم و از دشمنانشان بیزارى مى‏ جویم