سررسید (من نوشت های من)

یه وحیدی هست ناتوان جسمی - ذهنیه

هم سن و سالای خودم تقریبا

جلو درب دانشگاه یا زیرگذر میشینه همیشه و امرار معاش میکنه با ترازو

من و زینب  وروجک رو خوب میشناسه

حتی بعضی وختا ک دور و ورش شلوغ بوده با پسرا و خواستم خودمو قایم کنم که منو نبینه و جلو اون پسرا بهم سلام نده ک همه ورگردند نیگار کنند، خودمو پشت ستونا قایم کردم و رد شدم اما اون بازم دیدم و از دور داد زده: سلام

همیقد با معرفت و زلال

من دوسش دارم

مثه یه بچه خوشمزه

می دونین چرا؟

چون شفاف تر از کلمه ی شفافِ

مثه ماها مثلا سالما 60 تا رو نداره

+ نفاق پنهان

+ خود را ان چنان ک هست، بنمایید...علی شریعتی