سررسید (من نوشت های من)

چی می شه که لابه لای آرامش اسلوموشن حاضر کردن چای افطاری نوزدهمین روز ماه رمضون؛ تو آشپزخونه، یهویی بی هیچ فکر و مقدمه یی و هیچ پیش زمینه فکری ؛ بلند بلند فکر می کنی و بلند بلند خواسته دل رو به زبون میاری:

دلم یه حرم 2 نفره می خواد با تسنیم...نه وروجک نه فاطمه فقط با تسنیم

کتری که پر اب شد؛ شیر رو که بستی؛ از این همه تاکید روی وا‍‍‍زه "فقط" تعجب می کنی و به خودت می گی:

چی بلند گفتم!!! و یادت میاد که تسنیم حرم یه نفره رو ترجیح میده به....

(درست مثل گاهی اوقات خودت)