سررسید (من نوشت های من)

خیلی بی انتظارانه

تا  خط رو میزارم رو گوشی و تصمیم نوشتن،

بعد مدت  ها زنگ میزنه و قلبم  با دیدن اسمش بعد مدت ها براش، با هر تپش  گوشی به مهر،،،،به تپش می افته...

+ آخرین باری که به یادش بودم، اردوی فارغ التحصیلان حوزه بود ک حدس زدم واس محمد جوجوش نیومد

+ نمی دونم دقیقا سرم رو  شلوغ چی کردم که دل ، همسفره هاشو یادش میره...جای خالی انسان های خوب رو یادش میره

+ فرزانه حسین زاده- از همون شخصیت های آروم دوست داشتنی زندگیم-حوزه-دوستی از جنس نعمت- بهمن 93