سررسید (من نوشت های من)

باغ و بهار را بگو لاف خوشی چه میزنی

من بنمایت خوشی چون برسد بهار من

+ __آرمان__بیش از هر همه ای همهمه ی "تو" را نشانَد بر دل

+ السلام علیک یا ربیع الانام و نضرة الایام

+ حالی ست مرا بر اثر مرحمت دوست

چون خلسه ی انگور پس از چله نشینی

+ 96 َم را دوست داشتم و تو... میدانم که میدانی

+ هوا خواه توام جانا و می دانم که می دانی

که هم نادیده می بینی و هم ننوشته می خوانی

+ همه کار کردیم، حرف تو که شد،،، اگر "وقت" کردیم...نمی دانیم که تو برکت زمانی...نمی دانیم که تو صاحب زمانی

+ نفس گیر است هوایی که هوایی ندارد

...

+ ___کتاب به کتاب___شاعر... چه فرقی می کند که باشد! شعر... چه فرقی می کند چه باشد!

وقتی جای خالی ات پر نمی شود، باشد که نباشد

+ جاوید شبی بباید و مهتابی

تا با تو غم تو گویم از هر بابی

+ چراغ افروز چشم ما نسیم زلف جانان است

مباد این جمع را یا رب غم از باد پریشانی