سررسید (من نوشت های من)

مار رفتن؛افعی برگشتن؛شد مصداق من..

گاهی دعوت نمیشی؛آویزون می شی

گاهی دعوتت می کنه نه چون لایق بودی،دعوتت می کنه که بهت اثبات کنه بی لیاقتی

قربونت برم خدا

حالا؛ با این رفتن ؛ دستانم خالی تر از تمام نرفتن هاست...

و

من

راهی

ندارم

جز

بغضی

نمناک

.

.

.

بغضی

شورناک