سررسید (من نوشت های من)

چه می شود کرد

با امشبِ خواهر بیست ساله ای که زانوی غم بغل گرفته

گریه می کند و

نمی گوید دردش چیست¿¿¿

حتی به من که 

مادر درد و دل هایش بودم و هستم

اگر

جایمان عوض می شد

من زودتر از انکه فکرش را بکند به او می گفتم

اما او

عجیب است

این مشکل من است که راحت حرفم می زنم

یا مشکل او که سخت

شاید هیچ کدام

شایدم اسمش فقط تفاوت است

از تفاوت 

تا تفاوت

چه می شود کرد

جز سکوت و تحمل مزخرف آرام شدن پلک هایش

و شاید

آن زمان شروعی باشد برای بارشی دوباره

اما اینبار

در آغوش گهواره

+ ریحانه ای که مادر تمام افراد خانواده است حتی مادرِ مادر