سررسید (من نوشت های من)

خداوندم من به همین شب دورکعت های عشق عاشقم...

بگذار به توفیق بمانم 

#مهر مهدی مان

(ملت!!! هر کار خوبی ک می کنین، هرچقدم که مثه من گناهکار باشین،ثوابشو هرچقدم کم تقدیم مولایتان مهدی جان کنین... به جون خودم حس میکنین زندگی مادی یا معنویتون زیر و رو میشه ک بماند...مهر اقاییش مدام به قلبتون چنگ میندازه و نمیزاره سقوط کنین...یه وقتایی هم بگین فلان کاررو نمیکنم واس گل روی اقام...اون وقت میبینین که چقد براتون...هرچند که بعضیاشو،الطافشو دیر متوجه بشین یا حاصل تعقل خودتون و روال روتین و طبیعی اتفاقات زندگی بدونین نه نگاه نازنینش...پر واضحه ک مولا ب این تقدیم ما احتیاجی نداره و سودی نمی بره، ولی اونی پررنگ میشه "ادب" مایه.. .یادمون نره که "حُر" رو هم ادبش عاقبت به خیر کرد...هییییییچ وقت یادم نمیره که یه مومنی میگفت: این اهل بیت عادت ندارن مدیون کسی بمونن... به خدا قسم که راست میگفت)

از ما گفتن که نه، تکرار گفته های دگران بود...