سررسید (من نوشت های من)

در برگه امتحان استاد معماریانی

نه

بهتر است به جای امتحان ،عنوانی را بگویم که خود استاد از هر یک از ما خواست به برگه سوالات بدهیم

و من نوشتم:کمی خودشناسی

در همین برگه

درست است ، در همین برگه

سعی کردم چیزی در صادقانه بودن جا نگذارم

اما حواسم نبود بر منصفانه بودن پا  نگذارم

+من میدونم تویم میدونی ک تو دین دانی و دین مداری سوالای استاد ،نمره من پیش تو چنده... به روم نیار آرایش اعداد و ارقامو جلوی بعضی گزینه ها... بزار به حساب سردردام...بزار به حساب عدم تمرکزی که با شروع سردردام شروع شد و با وجود بهبود سردردام هنوز برنگرشته بود و هنوزم برنگشته...بزار به حساب استرسم و کمبود وقت و لزوم درآن و ضرب الاجلی باید جواب دادن ب سوال استاد و بلافاصله سوال بعدیش رو خوندن...اصن بزار به حساب بی انصافیم...اره من بی انصاف بودم ک نمره خوب ب خودم دادم...من چی حالیمه از این دو مقوله اخه... اگ وقت فک کردن بیشتر واس جواب سوالا می بود،واس چرتکه انداختنم مث بعد امتحان، واس دودوتا چارتا کردن با خودم و نیم نگاهی به نوع درخشان بندگیم واست، میدونی که منصفانه تر نمره میدادم...می دونم ک میدونی کدوم گزینه هارو تک می گرفتم اما بازم،ابا نمی کردم و می نوشتم...هرچند با شرمندگی...پس ببخش و گذر کن از آن چه گذر کرد...به رحمتت ای مهربان ترین مهربانان