سررسید (من نوشت های من)

حوزه هم تموم شد، ما انسان نشدیم...

قلبم ارامش میخواد

قلبم شدیدا ارامش میخواد

ولی نه ارامشی ب$رنگ و بوی هر انچه که کوتاهه،هر انچه که دل خوشکُنَک،هر انچه که ناشی از جوّه،بعدش میره پی کارش

ارامشی ب$عصاره ی زمزمه کردن اروم کلام خدا تو گوشم

شاید دلنشین مثل همین زمزمه های قران  برنامه سمت خدا ، بعد نماز صبح

یاد ماه ماه رمضان می افتم و می گویم:خدایا شکر...چیزی نمانده است که قلبم پر شود از ...

(نوشته شده در تاریخ: همین نماز صبح چند روز پیشا)

خوبه که همزمان با رمضان رسیدی

خوش اومدی داداشیِ نون خرماییِ من :)

(  بچه های امام زمان، رمضانتون ، نوش جونتون  )

افسوس

روزی خواهد آمد بی دینی، نماد "روشن فکری" است...

_دکتر شریعتی_

هر روز احساسمو،،، می کشم

:)

(خدا شکر به رهایی)