سررسید (من نوشت های من)

از سینه ی آسمان پرنده ای خونین بال

دو چکه ی خون چکاند بر دشت خیال

یک قطره به رو چکید و شد خال لبی

وین قطره دلی که می دود در پی خال

+ استاد عزیزم، محمود فتوحی رود معجنی

+ دانشکده ادبیات 

+ مسیر نگاهم افتاد به وبلاگ تون،همچین دلم کلاسای خوشمزه تون رو خواست که نگو :)

+ زرقانی،صالحی نیا،فتوحی،مهدوی،مرتضایی...ادبیات در مقطع کارشناسی چند تا استاد به معنی واقعی کلمه داشته باشه همینان...خِلاااااااص

.