سررسید (من نوشت های من)

دلم خیلی زود تنگ صحن و سرای خانمی تان شد بانو جان

عجب دل ناکندنی شدید روز وداع ،گوشه ی صحن ،رو به نگاهتان،باران چشمان،هست که یادتان ¿¿¿

+ بی کسی را با وصال خویش حل کردیم ما

خویش را در صحن آیینه بغل کردیم ما

+ یادِ حالِ خوبِ بدِ روزِ اولینِ قدمِ زیارتِ بعد از 13 سال دوری_ من و شما و فواره و دلواره _صحن آیینه

+ در این سفر، چندین بار مسیر دل را به دل خانه تان انداختید

+ قم _ جمکران.... حواشی اش بماند...نظر بقیه بماند...من این سَفَرَک را به جان دوست می داشتم که جان شد...خوش گذشت

+ جانا قبول گردان این جست و جوی ما را