سررسید (من نوشت های من)

حیا

دوسِت دارم

بمون برام

+ خداوندا مگیرش ز دامان ما ضعیف النفسان

+ حیای دست ها_چشم ها_زبان_پاها_ قلب_و هر انچه که به علم خدایی می دانی و به جهل بندگی نمی دانیم

+ چه خوب بود 

قدیم

دل داشت حیا

خانه ها داشت حیاط

حوضکی بود..

دنبال هم..

آواز یکرنگی

مادرامان از ته دل ذوق

پدرامان خنده از سر شوق

هندوانه سرخی بود

چه دائم لبخندی داشت بابا بزرگ

بوی بهشت می داد دامن مادر بزرگ

تا که می آمد

عمو، دایی ...

آرزو بود، پاهامان روی زمین...

تاریخ گذشت

چه نجیب بود روزگار

+ این حدیث از خـاتـمِ پیغمبـران است

او که ما را همچو جانِ جانِ جان است

هرگز ایمان و حیا از هم جدا نیست

گر برند این را دگر همراهِ آن است

+ سید محمد هاشمی_سلیمان ابوالقاسمی