سررسید (من نوشت های من)

دارم فک میکنم وقتی اینقدر رقابت برای به دست آوردن تیکه های پازلت شدیده، من کجای این پازلم دیگه¿¿¿!!!!!!!!!

کنار کشیدم

دیشب کنار کشیدم 

در کوی نیکنامی ما را گذر ندادند

چون تو نمی پسندی تغییر ده قضا را

من راضیم به رضای خدا... مگه تا الان تیکه تیکه های خوشمزه دلچسب این پازل رو من چیدم که از این به بعدشو من بخوام بقیه مزه گی ش رو سر وسامون بدم!!!

هر کی ندونه منکه می دونم که منو از کجا ورداشتی گذاشتی کجا

و من یتق الله یجعل له مخرجا و یرزقه من حیث لایحتسب

آخ که این نور شیرین،یقین زندگیه برام...

آخ که زبون عاجزه از بیان محبت به ذره ذرات حقانیت این کلام

آخ که چقدر ملموسه برام...

+ نور، همین چند آیه سوره طلاق است

+دیدین بعضی آیات،روایات تو زندگی آدم یه جوری باهات آمیخته میشن ، یه جپری به مرحله عینیت یا بهتره بگم یا تجربه یا بهتره بگم هی برات اتفاق می افته یا بهتره بگم مصداق یا بهتره... (نمی دونم اسمشو هرچی میزارن)که میگی:اصن من به بقیه ش کار ندارم فعلا ولی اگه همه دنیا در تصدیق این ایه،روایت معصوم یا.. یه ور وایسته بگه نع،من میگم آره¿¿¿دیدین¿¿¿ این ایات از همون آیاته دقیقا...ملموس ملموس...