سررسید (من نوشت های من)

+ هی فاطمه با شگفتی بهم می گفت : فلانی خیلی کتاب خونده هااااااااااااا

اینقدر شگفت زده بود که:

انگار که شق القمر کرده و شاهکار ها نموده که ما نَنَکردیم و نَنَمودیم

یا انگار که مثلا مسکن مهر ضد زلزله ساخته داده دست ملت

یا مثلا  حسین فریدون توبه کرده پولایی که بالا کشیده رو بالا آورده

یا قراره بعد گذشت نود و نه روزِ قرنی ، روز صَدُم  برنامه کوتاه مدت 100روزه روحانی رو  بیاره که روی ماهشو زیارت کنیم

از آخر لجم دراومد گفتم:

خیلی کتاب خونده رو ولش کن........تعدادشو ولش.......چقدر کتابایی که خونده رو داره تو زندگیش پیاده می کنه¿¿¿¿   چقدر تو زندگیش تاثیر گذاشته¿¿¿¿¿

مگه هر کی کتاب زیاد خوند ملاکه

منم یهههههههه زمانی خیلی کتاب می خوندم ولی کو¿¿¿ کجاس¿¿¿ این یکی در و اون یکی دروازه

+ سکوت کرد

*** غرض از بیان این شاهد مثال که عرض نمودم ، اینکه ، بعضیام هستن به محض اینکه خدانکرده چهارتا کتابشون میشه شیش تا به تو با چش عاقل اندر سفیه می نگرند...انگار که علامه شدن...باید حضرت کتاب و سرانه مطالعه خطابشون بنِمایی ...هی فاز تو نمی فهمی و من می فهمم میگیرن برات که دلت می خواد ارّه شون کنی ...اره کتاب خوندن ارزشه بر شکاکشم تف :)

ولی ارزش تر اونه که ماحصل این کتاب خوندنه ، این علمه،این فهم و بصیرت جدیده،این نعمته،کاربردی تو زندگیت و شرفت و تفکرت و انسانیتت و موفقیت وغیره و غیره نمود پیدا کنه...نه اینکه برای ادا و پز مطالعاتی  یه کتابخونه خاک و خولی  سربار گوشه اتاقت کنی توشم پره کتاب با هزاران موضوع و رنگ و لعاب، فاخر و غیرفاخر ،دست اخر از n تا جز چندتا یا نخونده باشی یا خونده باشی حواست هزار جای دیگه ی ناکجا آباد  که ازت می پرسن خب چی شد¿¿¿ چی میگفت¿¿¿ مکث کنی و بگی نمی دونم، حواسم نبود،فک کنم و.. یا حواستم که جمع باشه تهش انگار نه انگار، هویج گونه هیچ فرقی نداشته باشی با خوندن قبل و بعد کتابت...فقط این وسط چشاتو از جا درآورده باشی... تازه اگه این خوانش های پُزمآبانه  چَپَکی درموردت عمل نکنه و جو گیر نشی و تز روشنفکری ارائه ندی و نزنی جاده خاکی

بعله

والا

چیش

:)