سررسید (من نوشت های من)

پستای کانالت جدیدنا خیلی بوی نامیدی میده تسنیم

منی که میدونی چقدر مشتاق رقص قلمتم رو ترسونده از باز کردن هر پست جدید... 

دست و دلم نمیره به خوندنشون...ازین حجم نامیدی حالی بهم دست منزجر ...مثه حالی که از خوندن کتاب بوف کور بهم دست میده.. حالی چندش...حالتی کدر و سیاهی و سنگینی به آدم دست میده...از هرچه که حس نامیدی رو بهم تزریق کنه متواری ام... ننویس اینجور...وقتی دلگیری از زمین از  زمینیا ننویس...سر ببر به آسمان...یک جرعه آسمان هایت کو رفیق¿¿¿!!!!

+ پست ناامیدانه خره اصن...تمام شد رفت...