سررسید (من نوشت های من)

سحر است

تلویزیون روشن و 

آن مرد ، تواشیح می خواند که:

اُصلی علیک و کل وجود صلاة و شوق الیک 

و من در لحظه می میرم از دلتنگیِ دلبرانه های دخترانه ام برلی تکرار برکت ماهی که در تقویمِ تاریخِ جانْ سه روز آن را _ اعتکاف _ می نامند...

+ دلتنگتم

دلتنگ همون سحرهایی ک با "اُصلی علیک" های تو بیدار شدم نه صدای خدام

شنیدی اعتکاف¿¿¿