سررسید (من نوشت های من)

توفیق:اما با این کار ورشکست میشی

حاج علی:به درک

+ سریال-پدر-دیالوگ-شیرخشک فاسد

+ لذت یک "به درک" انسان منشانه... حیف که فقط تو فیلماس

+ بله 

+ مستحضر باشین گاهی تو بله چند صد تا فحش مستتره ... با الهام از:هر گردی گردو نیست و هر کی سیبیل داره بابا نیست...،،،هر بله ای بله نیست

تو:+سینه م سنگین شده، مثه اون دفعه یادته می گفتی سینه ت سنگین شده ؟

من:-آره

تو:+نمیدونم چرا نمی تونم خوب نفس بکشم

من-از این به بعد باید عادت کنیم به سینه های سنگین 

* سنگینی جسم کجا و سنگینی روح کجا!

*بی او

*جگر شیر می خواهد ، غیرت امیر می خواهد که انجام بدهی،امجام ندهی و در جواب به دلت،به نفست،به مخاطبت فقط بگویی: فدای سرم امام مهدی م

* خواهرانه های ما

* حرف میزنم،مطمنم یه جاهایی حالمو نمی فهمه،اما بازم ، حرف میزنم از سینه سنگین

* من در نقطه ای  کویر میخوانم و او همزمان فرهنگ الفبای مهدویت....کتاب من فقط فی الظاهر مهدوی نیست و کتاب او عین مهدویت...

کلام به اطناب نکشم ، فقط همین:

سنگین م

من متن م رو می خوام گوشیه خر

یکی از ضد حال ترین ضد حال ها همینه که شیش ساعت متن مهمی رو فی البداهه  تند تند بنویسی

کپی بگیری

با ذوق پیست کنی

بعد این گوشیه چون امکاناتش اشغاله و قاط زنان و کلا وات د فاز :/

ذخیره نکنه

یا نصفه کمتر

:/

 + اه... حس نوشتن ادم میره اصن...