سررسید (من نوشت های من)

شکرلله...

اصن من و آبجیم

:)

+خودمو دوس دارم وقتی،با دردای مریض احوالی هم می تونم دیوونه باشم

گاهی درباره بیهودگی و بطلان برخی تصورات درمورد خودت, افکارت,عقیده ات, زندگیت, و حتی دلایلت برای غم ها و شادی هایت ,باید محکم گفت و نوشت:تصور بقیه , تصور بقیه ست... به درک

+ عبور از برخی مسائل,  به همین سادگی و پیش پا افتادگی  ست

پس چرا اعصاب مان را دور بزنیم¿¿¿

در هر عبوری دو مسیر پیش روست... گاهی برای جاده ی اصلی یک "به درک" کافیست و برای جاده فرعی"هزاران توضیح مغز فولادین" کم است

یاد بگیریم ذوب نشویم وقتی مواجهه هستیم با سختی نفهم الدوله و دوله هایی که برای اثبات نفهمی شان می توانی دست بر قرآن بگذاری...

 تا زندگی قضا نشده,,, باید شروع کرد بندگی قضا شده را...