قدیم ندیما، قدیمیا می گفتند:
فلانی گشنگی نکشیدی که عاشقی یادت بره
بیماری می کشی و من، عاشقی یادم میره
+ امن یجیب
+ قلبم درد می کند، درد تو را
+ لب گزیدم که فریاد به لبالب نرسد
+ برای-، مامان-مریم
+من ترسیده ام
تمام شد بهار و من شروع ابر بهار...
+ بهار قران-بهار زمان...هم این و هم آن دارد همین و همان می شود
+ حال من خوش نیست
+ مامان مریم
+ امن یجیب
دارن
میگن حرمتون مخصوصا واس اونایی که دفعه اول شونه آرامش عجیبی میده...ابهت تون ، حیدری تون، یلی تون خوب میشینه به دل آدم
حرفاشونو میشنوم
ولی خب
چه فایده!
نشنیدنش که بهتره، نیست؟
تصویری از صحن دلم و صحن حرم ندارم
پس تجسمی از حال خودتون به خودم ندارم
نرفتم
نمی دونم
سعی می کنم بفهمم چی میگن
تلقین کنم
تقلید کنم
حس نداشته رو
حال نچشیده رو
نمی تونم
نمی فهمم
می تونم
بفهمم
که شما می تونین
بفهمونین
حالیم کنید مولا
+اللهم ارزقنا ---شما---
+ الحمدالله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمومنین و الائمة معصومین
علی
شب
چاه
قصه ی ما به "سر" رسید...
+ مرتضی علی...حس غیرت می دهد
+ آسمان جانش به لب آمد و مولا جان به سر...
+ پدر چون گذارد سری بر پسر/ پسر کو ندارد نشان از پدر...زیارت وارث...
انبیا گفتند در دل علتی است
که از آن در حق شناسی آفتی است
+مولانا
