سررسید (من نوشت های من)

حضرت مادرم،باور کنید که می شود، می شود بامداد باشد،چشمانت پر از خواب باشد، دستت به قلم طنز نویس باشد، گوشت ارام  به طه به یاسین باشد، فکرت به ابهام آینده باشد اما حس قلب حساس به "حسین" باشد

باور کنید در تمام شلوغی ها هم ، می تواند "حسین" باشد

اما

اما

اگر "به خاطر حسین نه" بر گناه، مانع باشد

اگر مهر او بغض شبانه چشم و نبض روزانه دل باشد

می شود نام من هم در شمار عاشقان باشد¿¿¿

دل  گوید طعم دوست داشتن ،شیرین و چشم دل گوید شور

 حالِ تو، هرچه هست ، شورِ شیرینی است...

(راستی، اگر مرا به حضور خوانی، باز هم اینقدر دل بی تاب می شود یا نه،این محبت آب می شود¿¿¿ )

خدا نکند،اصلا خدا هرچه خواهد بکند، این نکند

امروز معنای غربت را دانستم،امروز "یکی" را میان دلم غریب دیدم

شرمندم از آن یکی

شرمندم از "حسین بن علی"

 95/829