سررسید (من نوشت های من)

نشنیده بگیرین اقا

حالِ شما حالی است خرابْ آباد 

نخواستم لحن ادبی کنم که عباس دیده اید

نخواستم گریه زاری کنم که زینب دیده اید

نخواستم ناسپاسی کنم که حسین دیده اید

من فقط خواستم ،،،،،،،،،،،دردِ،،، دلی،،، بکنم

  خیلی وقتا به تنهایی های تسنیم حسودیم میشه ، مثلا وقتی?:

 خواب می بینم که به خواب هم نمی بینمت...  

حسین بن علی

خواب دیدم تو نجاتم دادی،خواب دیدم تو شدی تعبیرم

به خدایی که تو سجدش کردی،من ازت حاجتمو می گیرم

انتظار ندارم از مرور تلخی دیروزها ، کام امروزهایم شیرین شود...

"انتظار"

می تواند ادم را زیر و رو کن و خودش مظلومانه بایستد یک گوشه و فیگور بگیرد،قبول کن که هر چه هست زیر سر توست