سررسید (من نوشت های من)

خیلی دوست دارم استاد دستپروری رو

ولی دیروز سر کلاس

وقتی فاطمه حصاری داشت از حقوق فرزند با ایشون بحث میکرد

خیلی دوست داشتم بگم فاطمه جان،لایک گنده

منتظر موندم و به جواب های استاد دقیق شدم ببینم چی میگن

اقناع کننده نبود

مخصوصا وقتی خانم رضایی هم تحت عنوان "شاهد از غیب رسید" خاطره خودشون رو تعریف کرذند دیگه جواب استاد اصلا اقناع کننده نبود

و من

فکر کردم

اگر زبان باز کنم

برای من هم که موافق صحبت های دو عزیز بودم، استاد بیش از اون جواب ها داشتند¿¿¿

اگر داشتند که همونجا می دادند

بعید دونستم

و

سکوت کردم

تلخ

گفتم: شاید وقتی دیگه...با استاد تنهاتر ، به چالش میکشمشون و ازشون بخوام که دلیل بیارن نه توجیه تمام کارهای پدر مادر صرف اینکه پدر و مادر هستند و جایگاهشون ارزشمند و توصیه روایات به حفظ احترام و چشم از دهان نیافتادن فرزندان...استاد محکمه پسند تر لطفا!!!!