سررسید (من نوشت های من)

هر کس به پای کسی پیر می شود

کاری بکن به پای خودت پیرمان کنی

وقتی جنون عشق تو مصداق عاقلی است

اصلا نیاز نیست که زنجیرمان کنی

ما با امید کرب و بلایت جوان شدیم

کی می شود کنار حرم نمک گیرمان کنی

(خدایا ممنونتم به من "حسین" دادی)